Overdracht zegt, voor mij, iets over zorg. Omdat ik graag werk in 'de zorg'. Zelfs één van mijn eerste bijbaantjes was in de zorg (als we het aardbeien plukken en de kassa in het tuincentrum niet meetellen). Inmiddels heb ik meer dan 20 jaar ervaring. Met artsen en patiënten. Met managers en schoonmakers. Met bestuurders en beleidsadviseurs. En met iedereen daar tussenin of omheen. Met mensen. Ik werk dan ook altijd voor zorgorganisaties. Of voor organisaties die bijdragen aan een betere zorg of een beter leven voor mensen die zorg nodig hebben.

Overdracht zegt iets over communicatie. In de zorg is een overdracht namelijk een belangrijk communicatiemoment. Ik ben opgeleid als logopedist. Een prachtig vak. Misschien wel het mooiste vak dat er is. Ruim 15 jaar werkte ik als paramedicus in de (kinder)revalidatie. Officieel mag ik me ook Master of Science noemen, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Tijdens mijn studie tot logopediewetenschapper heb ik veel geleerd over wetenschappelijk onderzoek en implementatie. En over deadlines en timemanagement.

Overdracht zegt iets over overdragen. Ik ben namelijk tijdelijk iets voor of bij jou. Ik geef advies. Ik voer een project uit. Ik geef een training. Of iets anders. Maar als het klaar is ben ik weg. Natuurlijk draag ik dan datgene wat ik deed weer over. Maar ik ben er altijd tijdelijk!

Overdracht zegt ook over een aantal dingen helemaal niks.

Het zegt niks over mijn creativiteit. Maar dat is wel één van mijn kwaliteiten. Nee, ik kan niet schilderen. Ik ben wel goed met Miro, ik kan zakelijk tekenen en maak animaties of video's als dat nodig is. Ik kan een idee omzetten in een concept. En net even anders kijken, denken en doen.

Het zegt ook niet zo veel over mijn ideale vakantie (met de tent), mijn favoriete eten (Arabische keuken), mijn favoriete programma (WIDM) en mijn favoriete bordspel (Azul). Maar eerlijk: zit je nou echt op die informatie te wachten?